காத்மாண்டு பசுபதிநாதர் கோயில், நேபாளம்

முகவரி

காத்மாண்டு பசுபதிநாதர் கோயில், காத்மாண்டு 44600, நேபாளம் தொலைபேசி: +977 1-4471828

இறைவன்

இறைவன்: பசுபதிநாதர்

அறிமுகம்

பசுபதிநாதர் கோவில் உலகிலுள்ள மிகப்பெரிய கோவில்களுள் ஒன்று. நேபாளத் தலைநகரான காத்மாண்டுவின் கிழக்குப் பகுதியில் ஓடும் பாக்மதி ஆற்றின் கரையிலுள்ள இக்கோவில் சிவனுக்கான கோவிலாகும். இக்கோவில் யுனெஸ்கோவின் உலகப் பாரம்பரியச் சின்னங்களின் பட்டியலில் இடம்பெற்றுள்ளது. பசுபதிநாதரின் பக்தர்கள் மட்டுமே கோவில் வளாகத்திற்குள் அனுமதிக்கப்படுகின்றனர். இந்துக்கள் அல்லாதோர் பாக்மதி ஆற்றின் மற்றொரு கரையிலிருந்து மட்டுமே கோவிலைப் பார்க்க அனுமதிக்கப்படுகின்றனர். மேலும் தோல் ஆடை அணிந்து வருவோரும் கோவிலுக்குள் அனுமதிக்கப்படுவதில்லை. சிவபெருமானுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட பிரமாண்டமான சன்னதி ஆயிரக்கணக்கான பக்தர்களை ஈர்க்கிறது, பசுபதிநாத் கோவிலில் உள்ள ஜோதிர்லிங்கம் இந்தியாவின் பன்னிரண்டு ஜோதிர்லிங்கங்களால் ஆன உடலின் தலை என்று நம்பப்படுகிறது. 1979 ஆம் ஆண்டில், அற்புதமான கோயில் என்று யுனெஸ்கோவின் உலக பாரம்பரிய தளமாக அறிவிக்கப்பட்டது.

புராண முக்கியத்துவம்

கோவிலின் சரியான தேதி நிச்சயமற்றது, ஆனால் கோவிலின் தற்போதைய வடிவம் கிபி 1692 இல் கட்டப்பட்டது. பசுபதிநாதர் கோயில் காத்மாண்டுவில் உள்ள மிகப் பழமையான கோயிலாகும். ஆனால் நேபாள மகாத்மாயா மற்றும் ஹிம்வத்கண்டாவின் படி, இங்குள்ள தெய்வம் அங்கு பசுபதியாக பெரும் புகழ் பெற்றது. அலங்கரிக்கப்பட்ட பகோடாவில் சிவனின் லிங்கம் உள்ளது. பசுபதிநாதர் கோவில் இங்கு எப்படி உருவானது என்பதை விவரிக்கும் பல புராணக்கதைகள் உள்ளன. இடையன் கதை: சிவன் ஒரு முறை மான் வடிவம் எடுத்துக் பாக்மதி ஆற்றின் காடுகளில் அலைந்து திரிந்த போது கடவுளர் அந்த மானைப் பிடிக்க அதன் கொம்புகளைப் பற்றினர். அப்போது அக்கொம்பு உடைந்து சிவனின் உரு வெளிப்பட்டது. அது முதல் அம்மானின் உடைந்த கொம்பு ஒரு லிங்கமாக வழிபடப்பட்டது. ஆனால், காலப்போக்கில் அது புதையுண்டது. பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பின்னர் ஓர் இடையன் தான் மேய்த்து வந்த மாடு அங்கு தானே பால் பொழிந்ததைக் கண்டு, அங்கே லிங்க உருவத்தைக் கண்டறிந்தான் எனக் கூறப்படுகிறது. லிச்சாவி வம்சம்: நேபாளத்தின் லிச்சாவி வம்சாவளியைச் சேர்ந்த கோபால்ராஜ் என்ற அரசன் காலத்தில் கிடைத்த, கி.பி. 753 -ஐச் சேர்ந்த, ‘இரண்டாம் ஜெயதேவர்’ என்பவரால் அமைக்கப்பட்டு, இக்கோயிலின் வெளிச்சுற்றில் கிடைத்த கல்வெட்டுச் சான்றின்படி இக்கோவில் ‘சுபஸ்பதேவர்’ என்பவரால் கட்டப்பட்டது. அவரது காலம் தொடங்கி அதாவது கி.பி. 464-505 வரை 39 தலைமுறைகளாக ‘மானதேவர்’ என்பவரின் காலம் வரை அக்கோயிலில் வழிபாடு நடந்தமைத் தெரியவருகிறது. கோவில் சான்றுகள்: சுபஸ்பதேவர் இங்கு ஐந்து நிலை மாடங்கள் கொண்ட கோவில் அமைப்பதற்கு முன்பே அங்கு லிங்க வடிவத்தில் இறைவனை வழிபாடு செய்யும் கோவில் ஒன்று இருந்தது. காலப்போக்கில் இந்தக் கோவிலை பழுதுபார்த்து புணரமைக்கும் தேவை எழுந்தது. எனவே இங்கு சுபஸ்பதேவரால் கோவில் கட்டப்பட்டது என்றும் கூறப்படுகிறது. பின்னர் இடைக்காலத்தில் இந்த கோவில் ‘சிவதேவர்’ (கி.பி.1099-1126) என்ற மன்னரால் மறுகட்டுமானம் செய்யப்பட்டதாகவும் அதன் பின் ஆனந்த மல்லர் என்ற அரசன் இக்கோவிலுக்கு ஒரு கூரை அமைத்து அதனைப் புதுப்பித்தார் எனவும் கோவில் சான்றுகள் கூறுகின்றன.

சிறப்பு அம்சங்கள்

இந்த பிரதான கோவில் நேபாள பகோடா கட்டிடக்கலை பாணியில் கட்டப்பட்டுள்ளது. இரண்டு நிலை கூரைகள் தங்கமுலாம் பூசப்பட்டுள்ளது. இக்கோயில் ஒரு சதுர அடித்தள மேடையில் அடித்தளத்திலிருந்து உச்சம் வரை 23மீ 7 செமீ உயரத்தில் உள்ளது. இது நான்கு முக்கிய கதவுகளைக் கொண்டுள்ளது, அனைத்தும் வெள்ளித் தாள்களால் மூடப்பட்டிருக்கும். இந்த கோவிலில் தங்க கோபுரம் (கஜூர்) உள்ளது. உள்ளே இரண்டு கர்ப்பகிரகங்கள் உள்ளன: உள் கருவறையில் சிலை வைக்கப்பட்டுள்ளது, மற்றும் வெளிப்புற கருவறை ஒரு திறந்த நடைபாதை போன்ற இடம். முக்கிய சிலை, வெள்ளி யோனி அடித்தளத்துடன் வெள்ளி பாம்புடன் பிணைக்கப்பட்ட ஒரு கல் முகலிங்கமாகும். இது ஒரு மீட்டர் உயரம் மற்றும் நான்கு திசைகளிலும் முகங்களைக் கொண்டுள்ளது, இது சிவனின் பல்வேறு அம்சங்களைக் குறிக்கிறது; சத்யோஜாதா (பருன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது), வாமதேவா (அர்த்தநாரீஸ்வரர் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்), தத்புருஷா, அகோரா மற்றும் ஈஷானா (கற்பனை திறன் கொண்டவர்). ஒவ்வொரு முகமும் வலது கையில் ருத்ராட்ச மாலையையும் மற்றொன்றில் ஒரு கமண்டலத்தையும் வைத்திருக்கும் சிறிய நீண்ட கைகள் உள்ளன. இந்தியா மற்றும் நேபாளத்தில் உள்ள மற்ற சிவலிங்கங்களைப் போலல்லாமல், அபிஷேகத்தின் போது தவிர, இந்த லிங்கம் எப்போதும் தங்க வஸ்திரம் அணிந்திருக்கும், எனவே பால் மற்றும் கங்கா ஜலத்தை ஊற்றுவது பிரதான பூசாரிகள் மூலம் மட்டுமே சாத்தியமாகும்.

திருவிழாக்கள்

மகா சிவராத்திரி, பால சதுர்த்தி விழா மற்றும் தீஜ் திருவிழா என ஆண்டு முழுவதும் பல பண்டிகைகள் உள்ளன. பசுபதிநாதர் கோவிலில் மிகவும் கொண்டாடப்படும் திருவிழாக்களில் தீஜ் ஒன்றாகும்.

காலம்

கிபி 1692 ஆம் நூற்றாண்டு

நிர்வகிக்கப்படுகிறது

யுனெஸ்கோ உலக பாரம்பரிய மையம்

அருகிலுள்ள பேருந்து நிலையம்

காத்மாண்டு.

அருகிலுள்ள இரயில் நிலையம்

ரக்சால் சந்திப்பு

அருகிலுள்ள விமான நிலையம்

திரிபுவன் சர்வதேச விமான நிலையம்

lightuptemple