அருள்மிகு இராமப்பா கோயில் – வாரங்கால்
முகவரி
அருள்மிகு இராமப்பா கோயில், பாலம்பேட் கிராமம், வாரங்கால், முலுகு மாவட்டம், தெலுங்கானா – 506 002.
இறைவன்
இறைவன்: இராமலிங்கேஸ்வரர்
அறிமுகம்
இராமப்பா கோயில் அல்லது இராமலிங்கேஸ்வரர் கோயில் இந்தியாவின் தெலுங்கானா மாநிலத்தின், ஜெயசங்கர் பூபாலப்பள்ளி மாவட்டத்தில், பாலம்பேட் கிராமத்தில் உள்ளது. இராமலிங்கேஸ்வரருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட இக்கோயிலை, கிபி 11ம் நூற்றாண்டில் கட்டியவர் காக்கத்தியர் படைத்தலைவர் ரேச்சர்ல ருத்திரன் ஆவார். காக்கத்தியர்களின் தலைநகரமான வாரங்கல் நகரத்திலிருந்து 77 கிமீ தொலவிலும், மாநிலத் தலைநகரம் ஐதராபாத்திலிருந்து 157 கிமீ தொலைவிலும் ராமப்பா கோயில் உள்ளது. மிகவும் பிரசித்தி பெற்ற ராமப்பா கோவிலை, உலக புராதன சின்னங்களில் ஒன்றாக அறிவிக்கக் கோரி, யுனெஸ்கோவுக்கு பரிந்துரை செய்யப்பட்டுள்ளது.
புராண முக்கியத்துவம்
இக்கோயிலின் 1213ம் ஆண்டின் கல்வெட்டுக் குறிப்பின் படி, காக்காத்திய மன்னர் கணபதி தேவாவின் ஆட்சிக்காலத்தில், அவரது தலைமைப் படைத்தலைவர் ரேச்சர்ல ருத்திரன் என்பவர் இக்கோயிலைக் கட்டியதாக அறியப்பாடுகிறது. இக்கோயில் அழகிய சிற்பங்களுடன் செம்மணற்கலால் கட்டப்பட்டுள்ளது. மேலும் கோயிலைத் தாங்கும் தூண்கள் கருங்கற்களால் நிறுவப்பட்டுள்ளது. கோயில் கருவறை செங்கற்களால் கட்டப்பட்டுள்ளது. இந்தியத் தொல்லியல் ஆய்வகம் இக்கோயிலை சீரமைத்தும், பராமரித்தும் வருகிறது. ராமப்பா கோயில் 6 அடி உயர நட்சத்திர வடிவ மேடையில் கம்பீரமாக நிற்கிறது. கருவறைக்கு முன்னால் உள்ள மண்டபத்தில் ஏராளமான செதுக்கப்பட்ட தூண்கள் உள்ளன, அவை ஒளியையும் இடத்தையும் பிரமாதமாக இணைக்கும்படியாக உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த கோவிலை கட்டிய சிற்பியின் பெயர் ராமப்பா. அதனால் இக்கோயிலுக்கு ராமப்பா என்று பெயர் வர காரணம். இந்தியாவில் கட்டப்பட்ட ஒரு கைவினைஞரின் பெயரைக் கொண்ட ஒரே கோயில் இதுவாக இருக்கலாம். கட்டமைப்பு ஒரு சிவப்பு மணற்கற்களினால் உள்ளது, ஆனால் வெளியில் உள்ள நெடுவரிசைகளில் கருப்பு பாசால்ட்டின் உள்ளன, அவை இரும்பு, மெக்னீசியம் மற்றும் சிலிக்காவில் நிறைந்துள்ளது. இந்த கோயில் யுனெஸ்கோ உலக பாரம்பரிய தளமான “புகழ்பெற்ற காகதியா கோயில்கள் மற்றும் நுழைவாயில்கள்”, 2019 இல் “தற்காலிக பட்டியலில்” சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. இந்த திட்டம் 10 செப்டம்பர் 2010 அன்று யுனெஸ்கோவிடம் சமர்ப்பிக்கப்பட்டது. பிரதான கோயிலின் இருபுறமும் இரண்டு சிறிய சிவன் ஆலயங்கள் உள்ளன. சிவன் சன்னதியை எதிரே நந்தி நல்ல நிலையில் உள்ளது. நடராஜ ராமகிருஷ்ணர் இந்த கோயிலில் உள்ள சிற்பங்களை பார்த்து பெரினி சிவதாண்டவத்தை (பெரினி நடனம்) புதுப்பித்தார். ஜெயபசேனானி எழுதிய நிருத்தா ரத்னாவலிடில் எழுதப்பட்ட நடனக் காட்சிகளும் இங்குள்ள சிற்பங்களில் காணப்படுகின்றன. போர்கள் மற்றும் இயற்கை பேரழிவுகளின் போதும், கொள்ளை மற்றும் அழிவுகளுக்குப் பிறகும் இந்த கோயில் அப்படியே இருந்தது. 17 ஆம் நூற்றாண்டில் ஒரு பெரிய பூகம்பம் ஏற்பட்டது, இதனால் சில சேதங்கள் ஏற்பட்டன. சிறிய கட்டமைப்புகள் பல புறக்கணிக்கப்பட்டு இடிந்து கிடக்கின்றன. இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வு நிறுவனம் இதற்கு பொறுப்பேற்றுள்ளது. கோயிலின் வெளிப்புற சுவரில் உள்ள பிரதான நுழைவாயில் பாழாகிவிட்ட நிலையில் உள்ளது.
காலம்
1000 to 2000
நிர்வகிக்கப்படுகிறது
–
அருகிலுள்ள பேருந்து நிலையம்
பாலம்பேட்
அருகிலுள்ள இரயில் நிலையம்
வாரங்கால்
அருகிலுள்ள விமான நிலையம்
ஹைதராபாத்