மலப்புரம் ஸ்ரீ திரிபிரங்கோடு சிவன் கோவில், கேரளா

முகவரி

மலப்புரம் ஸ்ரீ திரிபிரங்கோடு சிவன் கோவில், திரிபிரங்கோடு, மலப்புரம் மாவட்டம், கேரளா – 676 108 தொலைபேசி : +91-494-2566046

இறைவன்

இறைவன்: சிவன் இறைவி: பார்வதி

அறிமுகம்

திரிபிரங்கோடு சிவன் கோயில், இந்தியாவின் கேரளாவில் உள்ள மலப்புரம் மாவட்டத்தில் திரூர் அருகே உள்ள திரிபிரங்கோட்டில் அமைந்துள்ள சிவபெருமானுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. இக்கோவில் பரசுராமரால் உருவாக்கப்பட்ட 108 சிவன் கோயில்களில் ஒன்றாக கருதப்படுகிறது. இது வடக்கு கேரளாவில் உள்ள மிக முக்கியமான இந்து புனித யாத்திரை மையங்களில் ஒன்றாகும். இந்த கோவில் மலபார் தேவசம் போர்டு நிர்வாகத்தின் கீழ் உள்ளது.

புராண முக்கியத்துவம்

பிற்கால சேர ஆட்சியாளர் கோதா ரவிவர்மாவின் (கி.பி. 10ஆம் நூற்றாண்டு) கல்வெட்டுகள் திரிபிரங்கோடு சிவன் கோயிலில் காணப்படுகின்றன. திரிபிரங்கோடு தனுர் (வெட்டத்துநாடு) இராஜ்ஜியத்தின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தது, கோழிக்கோடு ஜாமோரின் ஆட்சியாளர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தது. 14 ஆம் நூற்றாண்டின் திருநாவாயப் போர்களின் போது ஜாமோரின் தலைமையிலான முக்கிய இராணுவம் திரிபிரங்கோட்டில் முகாமிட்டது. உத்தாந்த சான்ஸ்திரிகலின் கோகிலா சந்தேசா (கி.பி. 15 ஆம் நூற்றாண்டு) இப்பகுதியில் உள்ள மற்ற முக்கிய இடங்களுள் திரிபிரங்கோட்டைக் குறிப்பிடுகிறார். மிருகண்டு முனிவர் மருத்துவவதியைத் திருமணம் செய்தார். நீண்டகாலமாக அவர்களுக்கு குழந்தைப் பாக்கியம் இல்லாமல் இருந்தது. சிவபெருமானை மனமுருகித் தொழ அழகான ஆண்குழந்தை பிறந்தது. குழந்தைக்கு மார்க்கண்டேயர் எனப் பெயர் சூட்டிமகிழ்ந்தனர் மிருகண்டு முனிவரும் மருத்துவவதியும் ஜோதிடம் பார்க்கப்பட்டபோது மார்க்கண்டேயன் நீண்டகாலம் உயிர்வாழமாட்டான் பதினாறு வயதில் அவன் இறந்துவிடுவான் என்று கூறப்பட்டது. மற்ற ஞானிகளும் அவ்வாறுதான் நடக்கும் என்றனர். பெற்றோர் அழுதனர், புலம்பினர், விதியை வெல்லமுடியாது என்று மனம் சாந்தியடைந்தாலும் பதினாறு வயதில் மார்க்கண்டேயர் இறந்துவிடுவார் என நினைத்து வேதனைப்பட்டனர். பதினாறு வயதை நெருங்கும் போது, ரிஷி மிருகண்டு மற்றும் அவரது மனைவி சோகமடைந்தனர். மார்க்கண்டேயர் அவர்களின் சோகத்தை வினவ, பதினாறு வயதில் இந்த பூமியில் இருக்கும் காலம் முடிவடையும் என்று பதிலளித்தனர். அவனது உயிரைப் பறிக்க யமன் வந்தான். சிறுவன், மார்க்கண்டேயர் பகவான் மகாவிஷ்ணுவிடம் ஓடினார், ஆனால் அவர் உதவியற்றவராக இருந்தார், மேலும் அவர் அவரை திரிபிரங்கோட்டப்பனிடம் (சிவன்) வழிநடத்தினார். திரிபிரங்கோடு கோவிலுக்குச் செல்லும் வழியில், கோவிலுக்குள் நுழைவதற்கு சிரமமாக நின்று கொண்டிருந்தது ஒரு பெரிய ஆலமரம். அந்த நேரத்தில் இரண்டு பகுதிகளாகப் பிரிந்திருந்த மரத்தை அடைந்தார், பின்னர் அவர் எளிதாக கோயிலுக்குள் நுழைய முடிந்தது. மார்க்கண்டேயர் சிவலிங்கத்தைக் கட்டிப்பிடித்து, யமனிடமிருந்து தன்னைக் காக்குமாறு சிவபெருமானிடம் வேண்டினார். சிறுவனைச் சுற்றி யமன் தன் கயிற்றை வீசினான்; அது சிவலிங்கத்தையும் சூழ்ந்தது. ஒரு அடியில், சிவலிங்கம் ஒரு இடி முழக்கத்துடன் வெடித்தது மற்றும் சிவனின் கம்பீரமான, நெருப்பு வடிவம் எரியும் ஒளியிலிருந்து வெளிப்பட்டது. சிவபெருமான் மிகவும் கோபமடைந்தார், யமனுக்கு சிவலிங்கத்தை தனது கயிற்றால் சுற்றி வர தைரியம் இருக்கிறதா என்று கேட்டார், சிவன் தனது திரிசூலத்தால் யமனை அடித்தார். மேலும் மார்கண்டேயர் மரணத்திலிருந்து தப்பினார். சிவபெருமான் மார்க்கண்டேயருக்கு நித்திய வாழ்வை அருளினார் மேலும் அவர் பதினாறு வயது முனிவராக என்றென்றும் இருப்பார் என்று அறிவித்தார். இவற்றையெல்லாம் கண்ட தேவர்களின் கூட்டம், யமனை உயிர்ப்பிக்கும்படி சிவபெருமானிடம் மன்றாடினர். இல்லையேல் உலகில் மக்கள் மரணமில்லாமல் நீண்ட காலம் வாழும் நிலை ஏற்படும். இது பூமியின் மீது தேவையற்ற சுமையை ஏற்படுத்தும். பின்னர் சிவபெருமான் யமனை உயிர்ப்பித்து, தனது பக்தர்கள் யமனின் கயிற்றில் இருந்து என்றென்றும் காப்பாற்றப்படுவார்கள் என்று அறிவித்தார். எனவே, மார்க்கண்டேய முனிவரைக் காப்பாற்றத் தோன்றிய சிவபெருமானின் அக்கினி வடிவம் காலசம்ஹார மூர்த்தி என்று அழைக்கப்பட்டது. புராணங்களின்படி, கோகர்ணாவிற்கும் கன்னியாகுமரிக்கும் இடைப்பட்ட நிலத்தை பரசுராமர் படைத்தார். மகா விஷ்ணுவின் ஆறாவது அவதாரமான பரசுராமர், அவர் ஜமதக்னி முனிவர் மற்றும் ரேணுகாவின் இளைய மகன். மன்னன் கார்த்தவீர்ய அர்ஜுனன் மற்றும் பிற க்ஷத்திரியர்களைக் கொன்ற பிறகு பிராமணர்களுக்கு தானம் செய்ததற்காக கடலில் இருந்து மீட்கப்பட்டது என்று கூறப்படுகிறது. அவர் இந்த நிலத்தை 64 கிராமங்களாக (64 கிராம்) பிரித்தார். இந்த 64 கிராமங்களில், 32 கிராமங்கள் பெரும்புழாவுக்கும் கோகர்ணத்துக்கும் இடையே உள்ள கிராமங்கள் மற்றும் பேசும் மொழி துளு. மீதமுள்ள 32 கிராமங்கள் பெரும்புழா மற்றும் கன்னியாகுமரி இடையே மலையாளம் பேசும் பகுதியில் இருந்தன. புராணங்களின்படி, பிராமணர்களுக்கு நிலத்தை தானமாக வழங்கிய பிறகு, இந்த 64 கிராமங்களில் 108 மகா சிவலிங்கம் மற்றும் துர்க்கை சிலைகள் நிறுவப்பட்டன. இந்த 108 சிவன் கோவில்கள் சிவால ஸ்தோத்திரத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது மற்றும் பாடல் மலையாள மொழியில் எழுதப்பட்டுள்ளது. 108 சிவன் கோயில்களில் 105 கோயில்கள் கேரள மாநிலத்திலும், 2 கோயில்கள் கர்நாடகத்திலும், 1 கோயில்கள் தமிழ்நாட்டின் கன்னியாகுமரி மாவட்டத்திலும் உள்ளன. இந்தக் கோயில்களில் வடக்கே உள்ள கோகர்ணம் மகாபலேஸ்வரர் கோயிலில் உள்ள சிவபெருமானும், தெற்கே கன்னியாகுமரி கோயிலின் குமாரி தேவியும் கேரளாவின் பாதுகாவலர்களாகக் கருதப்பட்டனர். பரசுராமரால் உருவாக்கப்பட்ட முதல் கோவில் திருச்சூர் வடக்குநாதன் கோவில் மற்றும் கடைசியாக திருக்காரியூர் மகாதேவர் கோவில். இக்கோவில் பரசுராமரால் உருவாக்கப்பட்ட 108 சிவன் கோயில்களில் ஒன்றாக கருதப்படுகிறது.

சிறப்பு அம்சங்கள்

இக்கோயில் சுமார் 6 ஏக்கர் பரப்பளவில் பரந்து விரிந்து கிடக்கும் பல உப ஆலயங்கள், மரங்கள் மற்றும் குளங்களை கொண்டுள்ளது. இது மேற்கு நோக்கிய ஆலயம். கோயிலின் முன்புறம் ஒரு பெரிய ஆலமரம் உள்ளது. மூலஸ்தான தெய்வம் திரிபிரங்கோட்டப்பன் என்று அழைக்கப்படுகிறார் மற்றும் மேற்கு நோக்கி இருக்கிறார். அவர் கருவறையில் லிங்க வடிவில் வீற்றிருக்கிறார். இறைவன் சுயம்பு மூர்த்தி. சன்னதியானது கஜப்ருஸ்தா பாணி கட்டிடக்கலையைப் பின்பற்றுகிறது, அதாவது கருவறை யானையின் முதுகின் வடிவம் போன்றது. இது இரண்டு மாடிகளைக் கொண்டது. சிவபெருமானின் இடதுபுறம் பார்வதி தேவிக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட சன்னதி உள்ளது. அவள் சன்னதி மகா மண்டபத்தில் தெற்கு நோக்கி உள்ளது. ஸ்ரீ கோவிலின் முன் ஒரு நமஸ்கார மண்டபம் உள்ளது, இது பிராமணர்கள் வேதங்கள், சிவ சஹஸ்ரநாமம் போன்றவற்றை ஓதுவதற்குப் பயன்படுத்துகிறது. இந்த மண்டபத்தில் நந்தியைக் காணலாம். தென்மேற்கு வாசலில் கிழக்கு நோக்கிய விநாயகர் சிலை உள்ளது. கோயில் வளாகத்தில் சிவபெருமானுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட மேலும் நான்கு சன்னதிகள் உள்ளன. ஒன்று மூலஸ்தானமாக கருதப்படுகிறது, அதாவது இறைவனின் மூலஸ்தானம். இது காரனில் கோயில் என்று அழைக்கப்படுகிறது. மற்ற மூன்று சிவாலயங்களும் யமனைக் கொல்ல இறைவன் எடுத்த மூன்று படிகளைக் குறிக்கின்றன. இந்த சன்னதிகள் அனைத்தும் கருவறையின் பிரதான கதவுக்கு வெளியே வடக்குப் பகுதியில் அமைந்துள்ளன. மூல இருக்கையான காரனில் கோயில், இரண்டு அடுக்கு சதுர வடிவ சன்னதி. இறைவன் தனது முதல் அடியை எடுத்து வைத்த சன்னதி வட்ட வடிவிலும், மற்ற இரண்டு சதுர வடிவத்திலும் உள்ளன. அருகில் விஷ்ணுவுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட சன்னதியைக் காணலாம். விஷ்ணுவின் சன்னதியில் அவரது வழக்கமான நான்கு கரங்களுடன் ஒரு சிலை உள்ளது, அவரது கைகளில் சங்கா, சுதர்சன சக்கரம், கட மற்றும் தாமரை உள்ளது. கரணயில் கோயிலுக்குப் பின்புறம் வேட்டக்கொருமகன் மற்றும் பத்ரகாளி தேவி சன்னதிகள் உள்ளன. அனைத்தும் மேற்கு நோக்கி உள்ளன. தெற்குப் பகுதியில் மேற்கு நோக்கிய ஐயப்பன் சன்னதி உள்ளது. இந்த ஐயப்பன் சன்னதிக்கு அருகில் கால சம்ஹார மூர்த்தியின் சிலை உள்ளது. திப்பு சுல்தானின் தாக்குதல்களின் போது இந்த சிலை சிறிதளவு சேதமடைந்தது. தென்மேற்குப் பகுதியில் கிருஷ்ணர், நாகர்கள் மற்றும் பிரம்மராக்ஷர்களுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட சன்னதிகள் அனைத்தும் கிழக்கு நோக்கி உள்ளன. கிருஷ்ணர் கோசாலகிருஷ்ணராக நிறுவப்பட்டுள்ளார், அதாவது மாடு மேய்ப்பவர். இதனால், அவரது சன்னதி இங்கு மாட்டு கொட்டகையாக காட்சியளிக்கிறது. சிவபெருமானுக்கு புனிதமானதாக கருதப்படும் இலஞ்சி மரமும் பில்வ மரமும் கோவில் வளாகத்தில் காணப்படுகின்றன. கோயிலைச் சுற்றி ஐந்து குளங்கள் உள்ளன, அவற்றில் மூன்று கோயில் வளாகத்திலேயே உள்ளன. காரனயில் கோயிலுக்கு முன்னால் ஒரு குளம் உள்ளது, அது மூல இருக்கை என்பதை தெளிவாகக் காட்டுகிறது. இதற்கு மிக அருகில் இன்னும் இரண்டு குளங்கள் உள்ளன, ஒன்று சாந்திக்குளம், அதாவது கோவிலுக்குள் நுழையும் முன் பூசாரிகள் குளிக்கும் இடம், மற்றொன்று வெள்ளோட்டுக்குளம், வெள்ளோட்டுக்கு அருகில் இருப்பதால் வெள்ளோட்டுக்குளம் என்று பெயர். கோயிலின் தென்மேற்கு மூலையில் உள்ள குளம், யமனைக் கொன்ற பிறகு இறைவன் தனது திரிசூலத்தைக் கழுவிய இடமாகக் கருதப்படுகிறது. கோவில் வளாகத்திற்கு வெளியே வடகிழக்கு பகுதியில் ஒரு பெரிய குளம் உள்ளது. இது முக்கியமாக பொது பயன்பாட்டிற்காக பயன்படுத்தப்படுகிறது; கோயிலுக்குள் நுழைவதற்கு முன்பு பக்தர்கள் இங்கு குளிப்பதும் உண்டு.