உஜ்ஜைனி கால பைரவர் கோவில், மத்தியப் பிரதேசம்

முகவரி

உஜ்ஜைனி கால பைரவர் கோவில், கோயாலா புசுர்க், உஜ்ஜைனி, மத்தியப் பிரதேசம் – 456003

இறைவன்

இறைவன்: கால பைரவர்

அறிமுகம்

கால பைரவர் கோயில் இந்தியாவின் மத்தியப் பிரதேசத்தின் உஜ்ஜைனி நகரில் அமைந்துள்ளது. இது நகரின் காவல் தெய்வமான கால பைரவருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. ஷிப்ரா ஆற்றின் கரையில் அமைந்துள்ள இது நகரத்தின் மிகவும் சுறுசுறுப்பான கோவில்களில் ஒன்றாகும், தினமும் நூற்றுக்கணக்கான பக்தர்கள் வருகை தருகின்றனர். இந்த கோவில் கால பைரவருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. தெய்வத்தின் உருவம் குங்குமம் அல்லது வெர்மிலியனால் அடுக்கப்பட்ட பாறை வடிவில் உள்ள முகம். மஹாதாஜி ஷிண்டே காலத்திலிருந்தே தெய்வத்தின் வெள்ளித் தலை மராட்டிய பாணியிலான பக்ரியால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது. இக்கோயில் ஏறக்குறைய 6000 ஆண்டுகள் பழமையானது என்று சிலரால் நம்பப்படுகிறது. மக்கள் மத்தியில் உள்ள கால பைரவர் கோவில், மத முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகவும், உஜ்ஜயினியில் முதன்மையானதாகவும் கருதப்படுகிறது.

புராண முக்கியத்துவம்

இன்றைய கோயில் அமைப்பு ஒரு பழமையான கோயிலின் எச்சத்தின் மீது கட்டப்பட்டது. மூல கோவில் பத்ரசேன் என்ற தெளிவற்ற அரசனால் கட்டப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது. ஸ்கந்த புராணத்தின் அவந்தி காண்டத்தில் இது குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. பரமரா காலத்தைச் சேர்ந்த (கி.பி 9-13 ஆம் நூற்றாண்டு) சிவன், பார்வதி, விஷ்ணு மற்றும் விநாயகர் ஆகியோரின் படங்கள் அந்த இடத்திலிருந்து மீட்கப்பட்டுள்ளன. கோவில் சுவர்கள் ஒரு காலத்தில் மாளவ ஓவியங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தன. இருப்பினும், இந்த ஓவியங்களின் தடயங்கள் மட்டுமே இப்போது காணப்படுகின்றன. இன்றைய கோவில் அமைப்பு மராட்டிய தாக்கத்தை காட்டுகிறது. உள்ளூர் பாரம்பரியத்தின் படி, மூன்றாம் பானிபட் போரில் (பொ.ச.1761) மராத்தா தோல்வியடைந்த பிறகு, மராட்டிய தளபதி மஹாதாஜி ஷிண்டே, வட இந்தியாவில் மராட்டிய ஆட்சியை மீட்டெடுப்பதற்கான தனது பிரச்சாரத்தில் வெற்றி பெற வேண்டி, தனது பக்ரியை (தலைப்பாகை) தெய்வத்திற்கு வழங்கினார். மராட்டிய சக்தியை வெற்றிகரமாக உயிர்த்தெழுப்பிய பிறகு, அவர் கோயிலின் மறுசீரமைப்பை மேற்கொண்டார். முன்னொரு காலத்தில் அந்தகாசுரன் என்ற அரக்கன், சிவபெருமானை நோக்கி கடுமையான தவம் மேற்கொண்டான். அவன் முன் சிவபெருமான் தோன்ற கால தாமதமானது. உடனே அந்தகாசுரன் பஞ்சாக்னிகுண்டம் அமைத்து, அதன் நடுவே அமர்ந்து அன்ன ஆகாரமின்றி கடும் தவம் இருக்கத் தொடங்கினான். அவன் உதடுகள் ‘ஓம் நமசிவாய’ என்ற பஞ்சாட்சர மந்திரத்தை இடைவிடாமல் உச்சரித்துக் கொண்டே இருந்தன. அவன் தவத்தை கண்டு மகிழ்ந்த ஈசன், அந்தகாசுரன் முன்பு தோன்றி அவன் வேண்டியபடி அரிய, பல வரங்களை வழங்கினார். வரம் பெற்ற அந்தகாசுரனுக்கு அரக்க குணத்தோடு, ஆணவமும் தலை தூக்கியது. தன்னை வெல்லும் ஆற்றல் யாருக்கும் இல்லை என்ற எண்ணத்தில், தேவர்களுக்கும், முனிவர்களுக்கும் பல இன்னல்களைச் செய்தான். அந்தகாசுரனின் அடாவடித்தனம் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்தது. அவனது கொட்டத்தை அடக்க நினைத்து தேவேந்திரன் முதலான தேவர்கள் அவனோடு போர் புரிந்தனர். ஆனால் அவனை யாராலும் வெல்ல முடியவில்லை. பிரம்மதேவனும் கூட தனது சக்திகளைப் பயன்படுத்தி அந்தகாசுரனை அழிக்க முயன்றார். அவரும் தோல்வியையேத் தழுவினார். வேறு வழியின்றி பிரம்மாவும், தேவர்களும் அந்தகாசுரனிடம் அடிபணிந்து நமஸ்கரித்து ‘உங்கள் கட்டளையை ஏற்று நடக்கிறோம். எங்களை காத்தருளவேண்டும்’ என்று கூறி சரணடைந்தனர். வெற்றி மமதை தலைக்கேறிய நிலையில் அந்தகாசுரன், அகிலமே நடுங்கும் வகையில் வாய் விட்டு சிரித்தான். பின்னர், ‘போரிடுவதில் ஆண்சிங்கம் போன்றவன் நானொருவனே! என்னை வெல்வோர் யாருமில்லை; எனவேநீங்கள் அனைவரும் பெண்கள் போல் வளையல் அணிந்து, கண்களில் மைதீட்டி, சேலையுடுத்தி வாழ வேண்டும். யாரேனும் ஆண் போல் உடையணிந்து வந்தால் அந்தக் கணமே அவர்கள் அழிக்கப்படுவார்கள். ஜாக்கிரதை’ என்று கட்டளையிட்டான். வேறுவழியின்றி, தேவர்கள் அதற்குக் கட்டுப்பட்டனர். இந்த இழிநிலையை சிவ பெருமான் ஒருவரால் மட்டுமே மாற்ற முடியும் என தேவர்கள் அனைவரும் நினைத்தனர். எனவே மந்தார மலையை அடைந்து சிவபெருமானை நினைத்து தவம் செய்தனர். அவர்களுக்கு காட்சி கொடுத்த சிவபெருமான், அந்தகாசுரனின் கொடுமைகளுக்கு முடிவு கட்டுவதாக கூறினார். அதன்படி சிவபெருமான் தன்னுடைய தத்புருஷ முகத்தில் இருந்து, பைரவரை உருவாக்கி அந்தகாசுரனின் அட்டகாசத்தை முடிவுக்கு கொண்டு வர அனுப்பிவைத்தார். கடுங்கோபத்துடன் சென்ற பைரவர், அந்தகாசுரனின் சேனைகள் அனைத்தையும் அழித்து, முடிவில் அவனை தன் சூலத்தால் குத்தித் தூக்கினார். அதைக்கண்டு தேவர்கள் ஆனந்தம் அடைந்தனர். பைரவரை போற்றி துதித்தனர். அதர்மங்களை அழித்து தர்மத்தை நிலைநிறுத்த பல பைரவர்களை சிவபெருமான் தோற்றுவித்ததாக புராணங்கள் கூறுகின்றன. பைரவ மூர்த்தியானவர், கொடுமையை அழிப்பதில் எவ்வளவு கோபம் கொள்கிறாரோ, அதேபோன்று கருணை புரிவதிலும் ஈடுஇணையற்றவர். பக்தர்களின் பயத்தைப் போக்கி வெற்றியைத் தேடித்தருபவர். கிருஷ்ணபட்ச அஷ்டமி திதியில் பைரவர் அவதாரம் நிகழ்ந்ததாக சத்ருத்ர சம்ஹிதாவின் 8-வது அத்தியாயம் குறிப்பிடுகிறது. தேவர்கள் வேண்டுகோளுக்கேற்ப உஜ்ஜைனில் கால பைரவர் தனிக்கோவிலில் அமர்ந்து பக்தர்களுக்கு அருள்புரிகிறார். கோவில் சுவரில் விநாயகர், விஷ்ணு, தேவி ஒரு சேர அமைந்த புடைப்புச் சிற்பங்கள் உள்ளன. கோவில் அருகே ஆல மரத்தடியில் சிவலிங்கமும், அதன் எதிரே நந்தியும் இருக்கின்றன. மூலவர் காலபைரவர் 2 அடி உயரத்தில் நாய் வாகனம் இன்றி காட்சியளிக்கிறார். அவரது உடல் முழுவதும் வெள்ளிக் கவசத்தால் அலங்காரம் செய்யப்பட்டிருக்கிறது. பொதுவாக பைரவர் ஆலயங்களுக்கு செல்லும் பக்தர்கள், பைரவருக்கு அர்ச்சனை, ருத்ராபிஷேகம் செய்தும், வடை மாலை சாத்தியும், வெண் பொங்கல் நைவேத்தியம் செய்தும் வழிப்படுவார்கள். ஆனால் உஜ்ஜயினி காலபைரவர் ஆலயத்தில் ஒரு வினோத வழக்கம் உள்ளது. ஆலயத்திற்கு செல்லும் பக்தர்கள் அர்ச்சனைப் பொருளுடன் மதுபாட்டிலையும் வாங்கி, அதை பைரவருக்கு சமர்ப்பிக்கின்றனர். கோவில் குருக்கள் அதை வாங்கி பைரவர் வாயில் ஒரு தட்டைவைத்து மதுவை ஊற்றுகிறார். என்ன ஆச்சரியம்! மது பைரவர் வாய் வழியாக உள்ளே செல்கிறது. பாதி மது உள்ளே சென்றவுடன் மீதி தட்டில் தங்கிவிடுகிறது. மீதம் மது இருக்கும் பாட்டிலை வாங்கி வரும் பக்தர்களிடம் கொடுக்கிறார்கள். சிலர் பிரசாதமாக எடுத்து செல்கிறார்கள். பலர் அங்கேயே விட்டுவிடுகிறார்கள். பல ஆய்வாளர்கள் இந்த பீடத்தை சோதித்தும் பார்த்துவிட்டனர். இந்த அதிசயத்தைக் காணவே, வெளிநாட்டினர் பலர் இந்த ஆலயத்திற்கு வருகிறார்கள்.

சிறப்பு அம்சங்கள்

கால பைரவர் உஜ்ஜயினியின் காவல் தெய்வம்: அவர் நகரத்தின் சேனாதிபதி (தளபதி அல்லது தலைமை தளபதி) என்று கருதப்படுகிறார். கால பைரவர் கோயில் உஜ்ஜைனி என்பது கடவுளுக்கு மதுபானம் வழங்கும் தனித்துவமான பாரம்பரியத்திற்காக புகழ்பெற்ற கோயிலாகும். உஜ்ஜைனியில் உள்ள இந்த கோவிலின் வரலாறு மிகவும் சுவாரஸ்யமானது மற்றும் இறைவன் அணிந்திருக்கும் பகடி (கிரீடம்) ஷிண்டே அல்லது குவாலியரின் ஷிந்தியாவின் அரசனுடையது. அஷ்ட பைரவர் வழிபாடு (“எட்டு பைரவர்கள்”) சைவ பாரம்பரியத்தின் ஒரு பகுதியாகும், மேலும் கால பைரவர் அவர்களின் தலைவராகக் கருதப்படுகிறது. கால பைரவரின் வழிபாடு பாரம்பரியமாக கபாலிகா மற்றும் அகோரா பிரிவினரிடையே பிரபலமாக இருந்தது, மேலும் உஜ்ஜைனி இந்த பிரிவுகளின் முக்கிய மையமாக இருந்தது.