ஹரிபூர் ராம் சந்திரன் கோவில், இமாச்சலப் பிரதேசம்

முகவரி

ஹரிபூர் ராம் சந்திரன் கோவில், ஹரிபூர், இமாச்சலப் பிரதேசம் -176028, இந்தியா

இறைவன்

இறைவன்: ராம் சந்திரன் இறைவி: சீதா

அறிமுகம்

தேஹ்ரா, ஹரிபூரிலிருந்து பதினெட்டு கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள ஹரிஷ் சந்தர் ஆட்சியின் போது 30,000 மக்கள் தொகை இருந்தது, அது இன்று சுமார் 4000 ஆகக் குறைந்துள்ளது. ஹரிப்பூர் அதன் பழங்கால கோவில்களுக்கு நன்கு அறியப்பட்டதாகும், இது ‘சிறிய காசி’ என்ற தகுதியினை பெற்றுள்ளது. யாத்ரீகர்களின் இந்த மெக்காவில் சுமார் 18 கோவில்கள் உள்ளன. இருப்பினும், அவை அனைத்தும் கிட்டத்தட்ட சிதிலமடைந்துள்ளன என்பது மிகவும் கவலைக்குரிய விஷயம். 900 ஆண்டுகள் பழமையான ஸ்ரீராம சந்திரன் கோயில் புறக்கணிப்பிற்க்கான ஒரு சாட்சி. மரசெடிகளின் வளர்ச்சியால் நிரம்பிய, இந்த புனித கட்டிடம் இடிந்து விழும் நிலையில் உள்ளது. மலை கட்டிடக்கலை பாணியில் அழகாக வடிவமைக்கப்பட்ட இந்த கோவிலில் ராமர், சீதை மற்றும் லட்சுமணன் உருவங்கள் உள்ளன. சிவன் கோவிலின் நிலை சிறப்பாக இல்லை.

புராண முக்கியத்துவம்

ஹரிபூர், காங்க்ரா மாவட்டத்தின் தேஹ்ரா துணைப்பிரிவின் கீழ் உள்ள மலைப் புறக்காவல் நிலையமாகும், இது காங்ராவின் முன்னாள் ஆட்சியாளரான மன்னர் சன்சார் சந்தின் வழித்தோன்றல் மன்னர் ஹரிஷ் சந்திரனால் நிறுவப்பட்டது. சுமார் 900 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, சிறிய மலைப் பேரரசான நந்த்பூர்-குலேரை மன்னர் ஹரிஷ் சந்திரன் ஆண்டார். ஒரு நாள், அரசன், வேட்டைக்காரன் ஒருவன் ஒரு மானை துரத்திக்கொண்டிருந்தான். மிருகம் அவருக்கு ஒரு கடினமான நேரத்தை கொடுத்தது. மன்னன் பதறவில்லை. துரத்தல் தொடர்ந்ததால், ராஜாவும் இரையும் வழிதவறி அருகிலுள்ள ஹட்சர் கிராமத்திற்குள் நுழைந்தனர். அரசன் ஏறி வந்த குதிரை வறண்ட கிணற்றில் தவறி விழுந்தது. அதில் குதிரை உடனடியாக இறந்தபோது, ராஜா அதிசயமாக உயிர் தப்பினார், ஆனால் அவர் கிணற்றில் சிக்கினார். அந்தக் காலத்தில் சாலைகள் இல்லை. மக்கள் நீண்ட தூரம் நடந்தோ அல்லது மாட்டு வண்டிகளிலோ செல்வார்கள். அந்த வழியாக சிறு வணிகர்களின் வண்டி ஒன்று சென்றது. இரவு, அங்கு முகாமிட முடிவு செய்தனர். நள்ளிரவு தாண்டியதும் அழுகை சத்தம் கேட்டது. அதை ஒரு விலங்கின் குரலாக நினைத்து, அவர்கள் அதைக் கவனிக்கவில்லை. ஆனால் அழுகை ஓயாமல் தொடர்ந்தது. இதயத்தை உலுக்கும் அழுகையால் துணிச்சலான இளைஞர் அதை கண்டுபிடிக்க முயன்றார். முட்செடிகளால் மூடப்பட்ட வறண்ட கிணற்றை அவர் அடைந்தார். அந்த இளைஞன் ராஜாவை கிணற்றிலிருந்து வெளியே இழுத்தான். ராஜா சிறுவனுக்கு தனது கதையை விவரித்தார். இதற்கிடையில், அவரது திடீர் மறைவால் அரசரின் அரசவையினர் குழப்பமடைந்தனர். ‘காணாமல் போன’ ராஜாவைக் கண்டுபிடிப்பதற்கான அனைத்து முயற்சிகளும் பலனளிக்கவில்லை. இரண்டு நாட்கள் வனாந்தரத்தில் அலைந்து திரிந்த பிறகு, அவர்கள் ராஜாவைக் கண்டுபிடித்தனர். பின்னர் அவர்கள் சாபார் கிராமம் வழியாக இராஜ்ஜியத்திற்கு தங்கள் பயணத்தை மீண்டும் தொடர்ந்தனர். மன்னரின் பரிவாரங்கள் சீராக முன்னோக்கிச் சென்று கொண்டிருந்தபோது, அருகில் இருந்த சில பெரிய பொதுக் கொண்டாட்டங்களின் சத்தம் அவர்களின் ஆர்வத்தைத் தூண்டியது. விசாரித்ததில், நந்த்பூர்-குலேரின் ராஜா ‘காலமானார்’ என்றும், அவரது இளைய சகோதரர் வாரிசாக முடிசூட்டப்பட்டார் என்றும் கூறப்பட்டது. அரசன் வியப்படைந்தான். உடன் வந்த அரசவையினர் முடிசூட்டு விழாவிற்கு எதிராக கிளர்ச்சியை முன்மொழிந்தனர், ஆனால் மன்னர் மறுத்துவிட்டார். இருப்பினும், அநீதிக்குப் பழிவாங்க புதிய பேரரசை உருவாக்க ஒப்புக்கொண்டார். இணையான இராஜ்ஜியத்திற்கான தளத்தைக் கண்டறியும் முயற்சிகள் தொடங்கப்பட்டன. பொங்கி எழும் பேனர் ஆற்றில் அவர்கள் ஒரு சிறந்த தளத்தை கண்டனர். அந்த இடம் மன்னரின் நினைவாக ஹரிபூர் என்று அழைக்கப்பட்டது.