கோயம்பேடு ஸ்ரீ குசலவபுரீஸ்வரர் சாமுந்திர அம்பிகை கோவில், சென்னை

முகவரி

கோயம்பேடு ஸ்ரீ குசலவபுரீஸ்வரர் சாமுந்திர அம்பிகை கோவில், சிவன் கோயில் தெரு, விருகம்பாக்கம், கோயம்பேடு, சென்னை, தமிழ்நாடு 600107

இறைவன்

இறைவன் : குறுங்காலீஸ்வரர் (குசலவபுரீஸ்வரர்) இறைவி : தர்மசம்வர்த்தினி

அறிமுகம்

குறுங்காலீஸ்வரர் கோயில் தமிழ்நாட்டில் சென்னை நகரத்தில் கோயம்பேடு அருகே அமைந்துள்ள இக்கோவில் சிவபெருமானுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த கோவில் கோயம்பேடு கூவம் ஆற்றின் கரையில் அமைந்துள்ளது. இடைக்காலச் சோழர் காலத்தைச் சேர்ந்த பெரிய குளத்தை உள்ளடக்கிய கோயில். மூலவர் குருங்காலீஸ்வரர் / குசலவபுரீஸ்வரர் என்றும், தாயார் தர்மசம்வர்த்தினி / அறம் வளர்த்த நாயகி என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். இது குசலவபுரீஸ்வரர் கோவில் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இக்கோயில் வைகுண்டவாசப் பெருமாள் கோயிலுடன் இணைந்து கோயம்பேடு இரட்டைக் கோயில்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறது. சிவன்-வைஷ்ணவ ஒற்றுமைக்கு ஒரு சிறந்த உதாரணம், இந்த இரண்டு கோவில்களும் கோயம்பேடு பேருந்து நிலையத்திற்கு அருகாமையிலும் அமைந்துள்ளது. இருவருக்கும் இராமாயணத்திற்கும் புராண தொடர்பு உண்டு. இந்த ஆலயம் புனித அருணகிரிநாதரின் திருப்புகழ் பாடல்களில் புகழ் பெற்றது. கோயம்பேடு, பழங்காலத்தில் கோசை நகர், கோயாட்டிபுரம் மற்றும் பிரயாசிதபுரம் என்ற பெயர்களிலும் அழைக்கப்பட்டது என்று கூறப்படுகிறது. சுமார் 25,200 சதுரடி பரப்பளவில் அமைந்துள்ளது குறுங்காலீஸ்வரர் கோவில். வால்மீகி முனிவர், பகவான் ராமனின் மகன்கள் லவன், குசன் ஆகியோர் வழிபட்ட புண்ணியஸ்தலமாக இந்த கோவில் விளங்கி வருகிறது. கோவிலுக்கு முன்னால் திருக்குளத்தையொட்டி ஒரு பதினாறுகால் மண்டபம் உள்ளது.

புராண முக்கியத்துவம்

இக்கோவிலில் உள்ள கல்வெட்டுகள் மூன்றாம் குலோத்துங்க சோழன் மற்றும் விஜயநகர மன்னர்கள், கோவிலுக்கு குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை வழங்கியது. கி.பி 12 ஆம் நூற்றாண்டில் குலோத்துங்க சோழ இப்பகுதியை ஆட்சி செய்ததாகக் கூறப்படுகிறது, எனவே கோவிலின் ஒரு பகுதியானது அவரது ஆட்சிக்காலத்தில் கட்டப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது. ஜெயங்கொண்ட சோழ மண்டலத்தைச் சேர்ந்த புலியூர் கோட்டத்தின் ஒரு பகுதியான குலோத்துங்க சோழ வளநாடு என்ற இந்த இடத்தின் அரசியல் பிளவுபடுதலையும் கல்வெட்டுகள் வெளிப்படுத்துகின்றன. அயோத்தியில் ராமபிரான் ஆட்சிப்பொறுப்பேற்ற பின்பு, சீதையின் கற்பிற்கு களங்கம் உண்டாகும்படி சிலர் பேசினர். சீதையின் கற்பை நிரூபிக்க ராமர் அவளை வனத்திற்கு அனுப்பினார். வால்மீகி ஆசிரமத்தில் தங்கிய அவள், லவன், குசன் என்னும் 2 மகன்களை பெற்றெடுத்தாள். ராமர் தனது தந்தை என தெரியாமலேயே, லவகுசர் வளர்ந்தனர். இந்நேரத்தில் ராமபிரான், அயோத்தியில் அஸ்வமேத யாகம் நடத்தினார். அங்கு வால்மீகி முனிவரின் உத்தரவின் பேரில் சென்ற லவகுசர், மனைவி இல்லாமல் அஸ்வமேத யாகம் நடத்துவது சாஸ்திர விரோதம் என்பதாலும், சீதாவை காட்டுக்கு அனுப்பி விட்டதை அறிந்தும் ராமபிரான் மீது கோபமடைந்து தாங்கள் வசித்த வனத்துக்கே திரும்பி விட்டனர். அப்போது ஒரு யாகக் குதிரை லவகுசர் வசித்த பகுதிக்கு வந்தது. அவர்கள் அவற்றை கட்டிப்போட்டுவிட்டனர். குதிரையுடன் வந்த சத்ருக்கனன் குதிரையை விடுவிக்கச் சொல்லியும் அவர்கள் கேட்கவில்லை. அவனுடன் போரிட்டு வென்றதோடு, குதிரையை மீட்க வந்த லட்சுமணருடனும் போரிட்டு வென்றனர். இவர்களைத்தேடி ராமனும் இங்கு வந்தார். இதையறிந்த வால்மீகி லவகுசர்களிடம், ராமனே அவர்களது தந்தை என்பதையும், அவர்களது அன்னையே சீதை என்பதையும், எந்தச் சூழ்நிலையில் சீதாதேவியை ராமபிரான் காட்டுக்கு அனுப்பினார் என்பதையும் விளக்கினார். இருப்பினும், தந்தையை எதிர்த்தால் லவகுசருக்கு பித்ரு தோஷம் பிடித்தது. வால்மீகியின் ஆலோசனைப்படி இத்தலத்தில் சிவனை வேண்டி தவமிருந்து தோஷம் நீங்கப்பெற்றனர். சுவாமிக்கு “குசலவபுரீஸ்வரர்’ என்று பெயர் சூட்டப்பட்டது. பிற்காலத்தில் இத்தலத்து சிவலிங்கம், மணலால் மூடப்பட்டது. சோழ மன்னன் ஒருவன், இவ்வழியே தேரில் சென்றபோது சக்கரம் லிங்கம் மீது ஏறி, ரத்தம் வெளிப்பட்டது. பயந்த மன்னன் பூமிக்கடியில் லிங்கம் இருந்ததைக் கண்டு, கோயில் எழுப்பினான். தேர்ச்சக்கரம் ஏறியதால் இந்த லிங்கத்தின் பாணம் பாதி புதைந்துவிட்டது. எனவே இங்கு சிவன் குறுகியவராக (குள்ளமானவராக) காட்சி தருகிறார். இதனால் சுவாமிக்கு “குறுங்காலீஸ்வரர்’ என்ற பெயர் உண்டானது. “குசலவம்’ என்றால் “குள்ளம்’ என்றும் பொருள் உண்டு. இதன் அடிப்படையில் இவர் குசலவபுரீஸ்வரர் என்று அழைக்கப்படுவதாகவும் சொல்வர்.

நம்பிக்கைகள்

இக்கோயில் வடக்கு நோக்கியிருப்பதால், மோட்ச தலமாக கருதப்படுகிறது. பித்ருதோஷம் உள்ளவர்கள் குசலவ தீர்த்தத்தில் பரிகார பூஜைகளும், தர்ப்பணமும் செய்து கொள்கிறார்கள். பெற்றோருக்கு நீண்டநாள் தர்ப்பணம் செய்யாதவர்கள், அவர்கள் மறைந்த திதி, நட்சத்திரம் தெரியாதவர்கள் இங்கு எந்தநாளிலும் தர்ப்பணம் செய்யலாம். கோபுரத்திற்கு கீழே கபால பைரவர், வீரபத்திரர் இருக்கின்றனர். தட்சிணாமூர்த்தி, சுவாமி சன்னதியின் பின்புறத்தில் லிங்கோத்பவரின் இடத்தில் இருக்கிறார். இத்தகைய அமைப்பை காண்பது அபூர்வம். கோயிலுக்கு வெளியே உள்ள ஒரு தூணில் சரபேஸ்வரரின் சிற்பம் இருக்கிறது. ஞாயிற்றுக்கிழமை ராகு காலத்தில் இவருக்கு பூஜை நடக்கிறது. இவர் அருகில் அணையா தீபம் இருக்கிறது. லவகுசர்கள் “கோ’ எனப்படும் அரசனாகிய ராமனின் குதிரைகளை, “அயம்’ என்னும் இரும்பு வேலியால் கட்டி வைத்த தலமென்பதால் இத்தலம் “கோயம் பேடு’ என பெயர் பெற்றது. “பேடு’ என்றால் “வேலி’ எனப் பொருள். அருணகிரியார் இத்தலத்து முருகனைத் திருப்புகழில் பாடும் போது “கோசைநகர்’ என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்.

சிறப்பு அம்சங்கள்

சுவாமியும், சுவாமியின் வலப்புறமுள்ள தர்மசம்வர்த்தினி அம்பிகையும் வடக்கு நோக்கி உள்ளனர். மதுரையில் மீனாட்சி வலப்புறம் இருப்பதுப்போல், இத்தலத்திலும் அம்பாள் அதிக மகிமையுடன் உள்ளாள். இவள் இடது காலை முன்னோக்கி வைத்தபடி காட்சி தருவது மற்றொரு சிறப்பம்சம். தன்னை வேண்டும் பக்தர்களுக்கு விரைந்து வந்து அருள் செய்வதற்காக இவ்வாறு இருக்கிறாள். அம்பாள் சன்னதிக்கு முன்புறம் உள்ள நவக்கிரக சன்னதி தாமரைபீடத்தின் மீது அமைந்துள்ளது. நடுவில் சூரியன், உஷா, பிரத்யுஷாவுடன் ஏழு குதிரைகள் பூட்டப்பட்ட தேரின் மீது நிற்கிறார். தேரோட்டியான அருணன் ஏழு குதிரைகளையும் பிடித்தபடி, சாரதியாக இருக்கிறார். இத்தகைய அமைப்பைக் காண்பது அபூர்வம். சூரியன், தனது தேரில் பயணிக்கும் நாளைக் கணக்கில் வைத்தே ஒவ்வொரு வருடமும் கணக்கிடப்படுகிறது. புத்தாண்டு மற்றும் பொங்கல் பிறக்கும் வேளையில் சூரியபகவானை ரதத்தின் மீது, அதுவும் மனைவியருடன் இந்த கோலத்தில் தரிசனம் செய்வது விசேஷம். சித்திரை மாதம் ரதசப்தமியின் போதும் இவருக்கு விசேஷ வழிபாடு நடக்கிறது. நவக்கிரக சன்னதியின் தரைப் பகுதி மஞ்சள், கீழ்பீட ம் வெள்ளை, தாமரை பீடம் சிவப்பு, ரதம் கருப்பு, தெய்வங்கள் பச்சை என பஞ்ச நிறத்தில் இருப்பது வித்தியாசமான தரிசனம்.

திருவிழாக்கள்

சித்திரையில் பிரம்ம உற்சவம் (ஏப்ரல் – மே) மற்றும் ஆருத்ரா தரிசனம் (டிசம்பர் – ஜனவரி) ஆகியவை இங்கு கொண்டாடப்படும் புகழ்பெற்ற விழாக்கள். மாதாந்திர பிரதோஷங்களும் மிகவும் கோலாகலமாக அனுசரிக்கப்படுகின்றன. மற்ற அனைத்து சிவன் தொடர்பான விழாக்களும் இங்கு கொண்டாடப்படுகின்றன.